Faust – „Cisza po tobie” – recenzja
Na cóż tworzenie wieczne, na cóż uganianie, jeśli stworzone pada w nicości otchłanie?! „Cisza po tobie” to mocna, intymna 7 przystankowa podróż przepełniona klimatem mroku, smutku i głębszych refleksji. Album otwiera mroczny klimat, z odgłosami kruków w tle i to już mnie chwyciło. Wiedziałem, że czeka mnie dawka czegoś, co
Voivod – Rrroooaaarrr – recenzja reedycji
KANADYJSKI TERMINATOR VOIVOD – grupa powstała na początku lat 80tych w Kraju Klonowego Liścia. Progresywny Thrash Metal w wykonaniu zespołu od początku był wyjątkowy i ekscytujący. Album Rrroooaaarrr został wydany w 1986 roku. W tamtym czasie muzycy Voivoda , podobnie jak wiele innych startujących kapel, zmagali się z brakiem gotówki
Black Altar – Arcana Of The Higher Principles – recenzja
Kult wiecznie żywy Black Altar niedawno gościł na łamach Music Wolves dzięki swojej najnowszej produkcji w postacji splitu z norweskim Vulture Lord. Album ten nie jest już jednak najnowszym wydawnictwem Shadowa. Początkiem lipca zespół wydał kompilację utworzoną w oparciu o splityz Kirkebrann, Beastcraft i Varathron / Thornspawn. Co ciekawe, produkcją
Echolot – Curatio – recenzja
Muzyczny cukierek z niespodzianką. Często jest tak, że muzyka doskonale koresponduje z porami roku i warunkami panującymi za oknem. Pisząc ten tekst jesteśmy na progu jesieni, czasu zadumy i siedzenia pod kocem z herbatką i książką. Warto wtedy dobrać sobie również odpowiednią oprawę muzyczną, która będzie sunęła niespiesznie, aczkolwiek bardzo
Machine Head, Amon Amarth + The Halo Effect / 18 IX 2022 / Kraków – Relacja
Jak wiking z lwem w jednej hali grali. Założę się o co chcecie, że wszyscy fani ciężkiej muzyki bardzo się cieszą, że koncerty wróciły. To ogromny plus, bo bez koncertów scena muzyczna nie funkcjonuje. Artyści również nie mają na co narzekać bo po dwóch latach posuchy wyjeżdżają na miesięczne lub
Ivory Gates „Behind the Wall” – recenzja
„Iron Helloween” z krainy samby. Zespół Ivoey Gates po chodzi z okolic San Paulo w Brazylii. Istnieje od 2000 roku i „na koncie” ma (wliczając w to recenzjowany album) wydanych 5 płyt (tzw. LP oraz) 2 single. Muzyka zespołu jest określana jako „progressive metal”, z cym do końca sie nie
VÖGEL – ÓMSTRÍÐ – recenzja
Magia, mrok i chłód. Islandia to fascynujący kraj. Nie tylko ze względu na klimat, krajobrazy czy historię. Tę wyspę zamieszkuje raptem czterysta tysięcy osób a w ciągu lat wydała ona na świat nazwiska dominujące w sporcie, kulturze i sztuce. Zaczynając od mistrzów świata Strong Man jak między innymi Hafþór Júlíus
Sphere – Blood Era – recenzja
Złoty samorodek z piekła death metalu Są w muzyce takie albumy nad którymi od pierwszych dźwięków unosi się jedyna w swoim rodzaju atmosfera. Poza nią wszystkie inne czynniki składają się na jedną, potężną i zajebistą całość. Od okładki, przez produkcję i konstrukcję utworów. Takim albumem jest pierwszy od siedmiu lat
Eosphorus – „From Fire Into Birth”
Klasyczny Szwedzki Black Metal Eosphorus to szwedzka załoga która rozpoczęła swój wspólny rejs między 2006 a 2008 rokiem. Z biegiem czasu, do Markusa Svantessona (git prowadząca) i Olivera Spetsa (gitara i wokal) zespół przyjmował i żegnał innych muzyków jednak rdzeń kadrowy w postaci Markusa i Oliviera (grających niegdyś w jednym
Baalzagoth – Morbid Persecutions – recenzja
Historia mrokiem pisana Od dawna powtarzam, że warto monitorować polską scenę ekstremalną, gdyż bardzo często można natknąć się na rzeczy wyjątkowe. Owszem, są one zawarte w konwencji ciężkiego grania, ale mają w sobie to, co (nomen omen) nazywamy często „iskrą bożą”. Nie będę tu niepotrzebnie jojczył na małą różnorodność muzyki,
Kaelan Mikla „Undir Köldum Norðurljósum” – recenzja
Nawiedzone wokale i oniryczne dzwięki …jakie to dobre! Skłamałabym gdybym napisała, że leży przede mną album Undir Köldum Norðurljósum Islandzkiej formacji Kælan Mikla. Nie leży ani nie siedzi ale jak najbardziej kwitnie przede mną i rozpościera swoje mroczne iluzoryczne kotary- bo tak chyba można barwnie określić to, co zadziało się
In Hell’s Duty “Deep Grey Light” – recenzja
Nic nowego … a jednak warto posłuchać Generalnie nie słucham zespołów wykonujących taki rodzaj “metalu czy hard rocka” ale robię wyjątki …. W ogóle jestem ostatnio “przesycony muzyką” … chyba to starość (he, he). Poza tym, że zespół pochodzi z Poznania i Chodzieży, nie wiem nic więcej, a może to
Symbolical – Natura – recenzja
Wielowymiarowa podróż. Polska muzyka ekstremalna to enklawa która rządzi się pewnymi prawami. Prawa te dotyczą często uprawianej konwencji i czasem ciężko znaleźć zespołom nowe rozwiązania stylistyczne w jej obrębie. Dla jednych artystów pewne rzeczy są dziś niemodne, dla drugich z kolei jest moda na konkretne brzmienie i anturaż zespołu, natomiast
Taltos – Érezd hogy élsz – recenzja
Eksperyment po węgiersku Często powtarza się, że „Polak, Węgier, dwa bratanki”. Wszak z Węgrami wiąże nas nie tylko wiele kontekstów historycznych ale również kulturowych gdzie muzyka ma swoje szczególne miejsce. Węgierskie zespoły od zawsze cieszyły się w naszym kraju dużą popularnością ponieważ nasze narody kilkadziesiąt lat temu musiały tworzyć rockową
Last Penance – s/t – recenzja
Hardkorowy wybuch. Niniejszy tekst będzie poświęcony płycie, która ukazała się dwa lata temu. A był to debiut ze wszech miar ciekawy. Na gruzach zespołu The Lowest powstał twór nazwany Last Penance, który otworzył dla warszawskich muzyków nową kartę w historii. Wydany w 2020 roku album dostarcza słuchaczom solidny i melodyjny
Svar – Under a Sky Full of Thunder – recenzja
Metal na cześć gromowładnego Peruna. Polskie podziemie po raz kolejny wypuszcza ze swych trzewi ciekawy projekt. Przedsięwzięcie o nazwie Svar to nawiązujący do kultury i mitologii słowiańskiej który nie zbacza ze ścieżki obranej na debiucie „Behind the Veil” z 2021 roku i prezentuje kolejną EP-kę zatytułowaną „Under The Sky Full
Hostia – Resurrected Meat – recenzja
Sakrament bluźnierstwa Veni, vidi, vici – tak określiłbym to, co zrobił zespół Hostia po wdarciu się do świadomości słuchaczy ciężkiego grania w Polsce. Od czasu debiutu w 2018 roku grupa przedstawia swoją wizję wściekłości na zastany porządek świata (z uwzględnieniem instytucji Kościoła na czele) i komentuje to wszystko w piekielnym,
Dom zły „Śnisz Bory Tak Gęste..” recenzja
CZAS APOKALIPSY PO POLSKU Puławy – miasto w zachodniej części województwa lubelskiego, w pobliżu granicy województwa mazowieckiego, położone nad Wisłą !! Piszę o tym celowo, bo jestem pewny, że niedługo każdy fan brzmień post- doom-black metalowych z domieszką hardcore będą szukać lokalizacji tego miasta, za zasługą zespołu DOM ZŁY! Zespół
Paradise Lost, Sunnata – 21 VII 2022 – Kraków – relacja
Gotycki powiew w upalny dzień. Są zespoły, które cieszą się ogromną popularnością w Polsce od początku swojej działalności i mają u nas rzeszę wiernych fanów. Ci tłumnie przybywają na koncerty a wspomniane zespoły odwdzięczają się sporą ich liczbą. Do grona zespołów cieszących się ogromnym szacunkiem w naszym kraju należą bez
Testament + Exodus, Heathen / 11 VII 2022 / Kraków – relacja
Poniedziałek z thrash metalem. Sezon koncertowy trwa w najlepsze, największe festiwale w Polsce i na świecie odbywają się bez większych problemów a zespoły zbierają solidne żniwo i cieszą się ogromnie z powrotu do grania na żywo. Jeśli chodzi o propozycje jest w czym wybierać i jednym z najważniejszych wydarzeń tego
Vonülfsrëich (FIN) – Ragnarök Rising – recenzja
Brzmienie oceanu Od ok. 420 do 360 mln lat temu żyły na świecie ryby pancerne – stworzenia zaliczane do najstarszych reprezentantów ryb. Chociaż w oceanach wiele jest dzisiaj stworzeń, to ryby pancerne przeszły już do historii. W muzyce rzeczy mają się zgoła inaczej. W 1994 roku Gorgoroth wydał album Pentagram,
Castle Party 2022 – relacja
Najpiękniejszy festiwal w Polsce? Dokładnie tydzień temu rozpoczynała się kolejna edycja największego festiwalu muzyki gotyckiej i alternatywnej w naszym kraju a mianowicie Castle Party. Oczywiście nie mogło nas tam zabraknąć, a dla tych którzy nie mogli dotrzeć przygotowaliśmy relację – zapraszamy więc do przeczytania poniższego artykułu. Przede wszystkim klimat Castle
Embarla Firgastro – Temporal Capsule – recenzja
Wydawanie płyt rządzi się od zawsze pewnymi prawami. Nawiązuje się swego rodzaju dialog między twórcą a odbiorcą ( czy też piszącym tekst dziennikarzem). Dialog ten może być spójny i obydwie strony mogą się bez problemu dogadać, ale może być też zgrzytliwy i materiał nie zaskoczy z odbiorcą pozytywnie. Muzyki jest
Veneration The Core of Revelation(Triumphant Resistance). – recenzja
Black metal na krańcu świata Na początku człowiek stworzył heavy metal i widział, że to było dobre. A potem powiedział człowiek niech dźwięk stanie się brudny i bardziej hałaśliwy i nazwał człowiek ten nowy metal thrash metalem. A widział, że był on dobry. Trzeciego dnia rzekł człowiek: „Niechaj dźwięk będzie
Running Wild Ready for Boarding” – recenzja reedycji!
Pora ruszyć w kolejny rejs! Arrr Running Wild, zespół pochodzący z Niemiec , który wymyślił własny styl grania, piracki heavy metal, na którym wzorowały się setki nowszych kapel ponownie atakuje! Wyciąga działa okrętowe i daje o sobie znać. Nie bacząc na upływ tyłu lat, ten okręt nadal pływa i potrafi
Licho Ciuciubabka – recenzja
Experymentalny Black Metal? Mówi się, że Licho nie śpi. Że cały czas krąży wokół nas i czeka aby się ujawnić. Że Licho krąży swoimi ścieżkami i nie jest zależne od nikogo ani niczego. I wiecie co? Coś w tym faktycznie jest, bo za każdym razem kiedy ukaże się nowa płyta
Fatigue/Kontagion – recenzja
Kolaboracja wagi ciężkiej Z kolaboracji artystów mogą wyjść dwie rzeczy. Albo coś naprawdę zajebistego albo coś czego nie da się słuchać (patrz Metallica i Lou Reed). Na pewno nigdy nie wyjdzie rzecz obok której można przejść obojętnie. Tak jak każdy artysta nie chce być „przezroczysty” dla odbiorcy tak samo sprawa
The Devil’s Trade – „The Call of the Iron Peak – recenzja
Płynny ból Naczelny napisał: sprawdź czy ci siądzie:) warto by zrobić recke przed Castle Party jako promocje No to słuchamy. I tu Następuje pierwszy strzał. The Iron Peak. Dźwięki gitary. Duży pogłos. Wyraźny bas. I głos jakby jęk po chwili przechodzi w dwugłos. Rozdziera ciszę. Sączy się ból. Płynny ból.
Czarny Bez – Perun – Video promujące nowe EP Ludzie Duchy Bogi
Posłuchaj pieśni o potężnym Perunie! To On przecina niebo srebrną strzałą zwiastując burzę. To przed Nim drżą serca ludzi, gdy uderza toporem w powierzchnię Ziemi a Jego gniew niesie się w powietrzu przeraźliwym dźwiękiem. To Jego ciągła walka z siłami mroku utrzymuje świat w równowadze i niezmiennej powtarzalności. To
Likheim – „”Alt Skal Svinne Hen…” – recenzja
Ale to już było? Likheim to projekt człowieka skrywającego się pod pseudonimem Gratn. Swoją część do tego wydawnictwa dołożył (m.in. jako producent oraz basowy, klawiszowy, samplowy i wspomagający gitarowy) Gamle Erik (Carpatian Fores, Svarttjern) oraz nasz ziomal Umarlak, który pograł tu na gitarze. Tyle tytułem wstępu. To najgorsze co mogło
