News

Cztery szybkie. Synapsa to ekipa z Wrocławia tworząca nowoczesny metal z okolic metalcore i deathcore. Początki zespołu sięgają roku 2007. Po licznych przetasowaniach personalnych i poszukiwaniach tożsamości muzycznej w 2013 roku powstała pierwsza EP-ka, EP2013, promowana ciekawą trasą koncertową. Kolejnym wydawnictwem był dobrze przyjęty długograj „Confession”. Potem przyszedł czerwiec 2020

Bardzo osobista opowieść o kobiecie pokonującej swoje słabości, nie tylko dla kobiet Velveteve, vel Eva Aksamit to młoda i niezwykle utalentowana artystka pochodząca z Gliwic. Eva zaskakuje samodzielnością i samowystarczalnością. Jest wokalistką, klawiszowcem, pisze teksty i komponuje. Materiał na swoją debiutancką, wydaną w czerwcu 2019 roku płytę „Music From The

W poszukiwaniu magii i miecza. Czasami zapominam, że polski heavy metal w ogóle istnieje. Nasz kraj wytworzył kilka mocno łupiących, deathowych, blackowych i tym podobnych składów, że jest w czym wybierać, a do tego sam też mało sięgam po ten nurt. Może dlatego DIvine Weep w czasie pierwszego odsłuchu było

SZEPTY KAMIENI. HISTORIE Z OPUSZCZONEJ ISLANDII Islandia. Kraj, wyspa, niesamowicie intrygująca i fascynująca mnie. Miejsce, które zamieszkuje mniej więcej tyle samo ludzi, co w moich rodzinnych Katowicach, przy czym nie przeszkadza to w żaden sposób w ukształtowaniu się tam ludzi nieprzeciętnych. Spójrzmy chociażby na reprezentacje Islandii w piłce nożnej i

Duszny klimat grobów, gdy zapada noc Przyznam się szczerze że nigdy nie byłem zwolennikiem południowej sceny ekstremalnego metalu z wyjątkami brazylijskimi spod znaku Sarcofago, Von itd. Dema i splity mają to do siebie, że są limitowane do kilkuset, kilkudziesięciu kopii, najlepiej ciężko dostępne, co uczyni je TRVE kvlt. Zdaje się,

Chilijski death na ostro. Zawsze jestem trochę bardziej wymagający dla zespołów z Ameryki Południowej. Wynika to z faktu, że zawsze towarzyszy mi cicha nadzieja, że muzycy z tego rejonu zapatrzeni na Europę czy Stany wezmą metal w swoje ręce i przejmą ster, że pokażą mnóstwo nowych, oryginalnych pomysłów albo co

Ciąg dalszy galopu Rydwanów Ognia The Devil’s Sermon jest kapela, jaką miałem niewątpliwą przyjemność poznać na okoliczność recenzowania ich Epki, zatytułowanej „Rydwany Ognia”. Wówczas niemal rozpływałem się nad twórczością kapeli, stąd też kolejne zlecenie przyjąłem z zadowoleniem. Black metal, bez dodatków w postaci klawiszy czy symfonicznych wstawek. Stara, norweska szkoła,

Krótka wycieczka w mroźne przestrzenie gitarami malowane W dzisiejszym odcinku cyklicznej pogadanki o dobrych nutach wybieramy się na północ kraju, a ściślej – do Trójmiasta, które obfituje w liczne, niewielkie projekty muzyczne. Do tego nurtu zaliczyłbym także Diatom, trio, w skład którego wchodzą Jakub Kolan, Marcin Szkiel i Bartłomiej Sokołowski.

Trup i psychoza Halucynogen – zespół, który nie da się tak łatwo zaszufladkować, w końcu, po kilku latach ciszy nagrał pełny album. Wstrzelili się swoją Zarazą w pandemię covid i jeśli pandemia jest zarazą to „Zaraza” Halunów jest lekarstwem a może raczej ostrzeżeniem dla Homo Sapiens. Ostrzeżeniem, do którego nie

Odkryj w sobie duszę wojownika… Bywają takie dni, gdy wibracje zjeżdżają drastycznie w dół, w głowie tli się milion myśli, kłębowisko niezałatwionych spraw spędza sen z powiek, a wszystkie siły zdają się być w zmowie przeciwko Tobie. Negatywne emocje narastają w ciele niczym śnieżna kula i toczą się w dół,

Bądź nasieniem zła, które zatruje świat Od czasu mojego zaangażowania w redakcji znacznie intensywniej słucham black metalu niż dotychczas, a to za sprawą kolejnych zleceń kolegi naczelnego. Jeśli owa intensywność będzie sprowokowana między innymi takimi aktami, jakim jest The Devil’s Sermon, to w najmniejszym stopniu narzekać nie zamierzam. „Rydwany Ognia”,

Mroczne cienie Ameryki Łacińskiej Bardzo lubię takie niespodzianki. Lubię, gdy kapela, dotąd mi kompletnie nieznana, a przy tym szufladkowana w stylu niespecjalnie mnie interesującym, okazuje się takim odkryciem. Tak właśnie jest z Morbid Stench, kapelą z Ameryki Łacińskiej, trudniącą się w doom/death metalu. Doom nieodparcie kojarzy mi się z przeraźliwie

Mroki lasu Behemoth znam i darzę jako taką estymą i sentymentem. Czas bowiem wydania „Thelema. 6” zbiegł się z momentem skierowania mojego zainteresowania w stronę death metalu. Pamiętam, jak jarałem się perspektywą wydania „Zos Kia Cultus”, po czym…. Po wchłonięciu tego ostatniego mój kontakt z kapelą urwał się. Przyznam, że

Techniczny majstersztyk i zaskakująca mieszanka muzycznych stylów Piotr Trybusz to zaiste niezwykły człowiek. Z wykształcenia prawnik z zamiłowania muzyk. Zafascynowany możliwościami dźwięku i doznaniami, jakie daje obcowanie z muzyką. Od nastoletnich lat poszukiwał swojej muzycznej tożsamości, czego efektem finalnym jest świeżutki, dopiero co wydany album „A Typical Story of an

Chaos okiełznany – o wychodzeniu poza schematy słów kilka Z twórczością Tides From Nebula romansuję mniej więcej od wydania ich drugiej płyty, czyli Eathshine w roku 2011. Ciekawość moją wzbudził fakt, że produkcją tego albumu zajął się sam maestro Zbigniew Perisner, którego niezwykle cenię, nie tylko za twórczość muzyczną. Postrockowcy

Metal czarny jak smoła Tu nie będzie filozofowania. Nie będzie fałszywej elokwencji, czy też piśmienniczych popisów opisujących materiał, bo, że tak dostosuję poziom wyrafinowania do Panów z Atonement, po chuj! „Genesis of Blasphemy”, z tego co ustaliłem, jest debiutanckim materiałem zespołu, który dosłownie wgniata w glebę! Epka, składająca się z

Z miłości do przodków Człek współczesny, zagubiony w tłumie w ahedonii brodząc, radości odczuwać nie umie… W myślach swych tonąc, zapada się, znika, Remedium jedno jest jeno… muzyka… Graj zatem, graj! Aurą tajemniczości dźwięki okryte, budując napięcie, oczekiwanie i ciekawość podsycają. Nawoływania przyciągają Cię niczym magnes, a zapowiedzią są przygody,

Bo kobieta niejedno ma oblicze… Kiedy los rzuca kłody pod nogi, zamiast się o nie potykać, zbuduj z nich schody, by móc sięgnąć marzeń. Zapewne pojawią się łzy, bo praca ta lekka nie będzie, ale efekt końcowy i satysfakcja będą nagrodą, dla której warto było cierpieć…          

Czas na Power Metal Kolejne zlecenie i kolejny totalnie nieznany mi band. Szybki risercz i się dowiaduję, co następuje: – z Łodzi, – „In Embers” jest ich debiutem, – grają melodyjny death metal. W kontekście ostatniego faktu, jaki został wyżej wymieniony, nabrałem stosunku nieco bardziej sceptycznego niż na ogół, a

Just shut up and mosh! Śląska ziemia pełna jest charakternych ludzi, posiadających poczucie własnej wartości, tożsamości, cechujących się wytrwałością i siłą. Ziemia ta zrodziła też wiele odjechanych projektów muzycznych, stojących na wysokim poziomie i często zaskakujących powiewem świeżości. Ten charakter doskonale czuć w twórczości powstałej w 2017 roku grupy Soul

Nienawiść może być inspirująca Jak to już niemalże stało się tradycją, przyszło mi do zrecenzowania materiału kapeli przeze mnie dotąd kompletnie nieznanej. Zatem pierwszą czynnością w takim przypadku jest zaznajomienie się z ichniejszym bio. I co? Spirits Way tworzą muzycy udzielający się również, czy to obecnie, czy swego czasu, m.

Muzyka inspirowana pustymi butelkami po Żubrze Death Denied, czyli południowcy rodem z miasta Łodzi, to kapela brylująca w podziemiach rodzimej sceny muzycznej od roku 2009. Przełomem był rok 2014, kiedy to wydali debiutancki, bardzo dobrze odebrany album „Transfuse the Booze” oraz zaistnieli przed szerszą publiką jako dawcy motywów muzycznych do

Coś o miłości (i nie tylko) w czasach zarazy W tych przedziwnych czasach, pełnych wirusów, brudnych interesów włodarzy i artystów walczących o przetrwanie niezwykle cieszy każda nowa płyta ukazująca się na rynku. I taką pozytywną niespodziankę sprawiła tarnowska grupa Anvision, wydając po 4 latach swoją trzecią płytę długogrającą zatytułowaną „Love

  Reedycja po latach . Sceptic niezmiennie kojarzy mi się z moimi początkowymi romansami z muzyką ekstremalną, przy czym z tą regularny związek nastąpił nieco później niż rok wydania „Blind Existence”. Tym samym Sceptic kojarzę bardziej z ich drugiego długograja, aniżeli debiutu, nawet, jeśli doskonale znany był mi fakt, iż wokalistą