News

Militarny heavy z krainy jankesów Wojenny heavy metal – brzmi znajomo? Większości z Was zapewne kojarzy się jednoznacznie z Sabatonem, ale nie, Szwedzi nie mają monopolu w tej dziedzinie. Otóż w niespełna 200-tysięcznym Sioux Falls w Dakocie Południowej od 2012 roku działa i tworzy kapela March In Arms, której członkowie

Czarna perła Zanim przejdę do recenzji powyższego magazynu pozwolę sobie na kilka słów wstępu. Od pewnego czasu w przestrzeni związanej z muzyką metalową istnieje portal muzyczny Metal Music Attack. O ile sam portal jest raczej niskolotny i ma mało interesującej treści, to jednak przyczynił się do powstania Shades of Darkness

Portugalsko Serbski Black Metal Niedawno zachwycałem się dźwiękami płynącymi z „Kolo ognija i zeleza”, a tymczasem trafił do mnie split Nadsvest i Necrobode. Split rozpoczyna Nadsvest. Dwa utwory trwające razem dwanaście minut. To kontynuacja drogi podjętej na „ Kolo…” Nadal jest to chłodny black metal, w którym słychać norweskie podejście

Dźwięki szarości i smutku Jesień za pasem. Przed nami dni pełne chłodu, szarówki, pluchy i ponurości. To też idealny czas, żeby przypomnieć debiutancki album wrocławskiej formacji Give Up The Failure. O tym, dlaczego, napiszę za chwilę. Myślę, że warto jednak nadmienić, iż założyciele Give Up The Failure – Mark Magick

Melodic Death z ogromnym pazurem i potężną dawką kobiecości! W anno Domini 2020 zespół Moyra uraczył nas epką zatytułowaną „ReGenesis” Tytuł chwytliwy, a kompozycje jeszcze bardziej. Zespół dobrze dobrał utwory na wydawnictwo. Zapadają w pamięć, są typowymi bangerami koncertowymi. Wielbiciele odpalania III wojny światowej pod sceną będą zachwyceni. Materiał jak

By przebudził się ten kraj, Swarożyc, sypiąc iskrami wysłał Zmorę, którą na Swadźbie namówisz na wspólne spędzenie Szczodrych Godów. Gdzie Polny Wiatr rozwiewa wspomnienia Krwawego Losu i choć sprawa wydaje się przegrana, bo Juraty Śpiew wśród Modłów do Bogów na Radecznicy zamieni się w zacną ucztę, przegonisz nocne mary, by

Okultystyczne rytuały z otchłani wszechświata Ktoś mądry powiedział mi kiedyś, że aby tworzyć szeroko pojętą muzykę rockową i metalową nie trzeba mieć w składzie czterech, pięciu czy sześciu osób z których każdy ma do odegrania swoją rolę. Historia nieraz dawała przykłady, że wystarczą dwie i nie potrzeba nikogo więcej. Dobrym

Bardzo mroczny dziki zachód. Hmhmhmhmhm…mam niejako mały problem z tą muzyką gdyż na co dzień z takową nie obcuję i podszedłem troszkę do niej jak do jeża. No i ten jeż mi się spodobał Nie jest to co prawda rockowo-metalowe łojenie ale słucha się tego całkiem przyjemnie przy czym, nie

Thrash metal pod słońcem Sycylii. Na początku otwarcie przyznam, że włoska scena rockowo-metalowa nigdy nie kojarzyła mi się z thrash metalem. Jest zdominowana raczej przez gatunki power- czy epicmetalowe oraz heavy folk. Są też takie ekstra rzeczy jak symphonic death metal spod znaku chociażby Fleshgod Apocalypse, ale jeśli chodzi o

Klasyczny gotycki styl! Tym razem kawał dobrego mięsiwa dla fanów muzyki gotyckiej. W łapach swych mam do zrecenzowania szósty album włoskiej kapelki o wdzięcznie brzmiącej nazwie Vlad In Tears (Vlad we łzach), zatytułowany „Dead Stories Of Forsaken Lovers” (Martwe historie o zapomnianych kochankach). Dość osobliwie i zarazem intrygująco, prezentuje się

Pieśń wojów, moc bogów, obraz Ragnaroku. Graveland to jeden z tych zespołów, który od początku polaryzował fanów ekstremalnego metalu w Polsce. Formacja dowodzona od trzydziestu lat przez charyzmatycznego Roba Darkena, pomimo wielu przeciwności i niechęci wielu środowisk (również tych branżowych), uparcie i konsekwentnie idzie naprzód, wydaje dwudziesty w swojej karierze

Połączenie elektroniki, gitar i delikatnego, kobiecego głosu z delikatną dozą dekadentyzmu… Połączenie elektroniki, gitar i delikatnego, kobiecego głosu? Czemu nie. „Standstill” to trzeci album, niezwykle utalentowanej i utytułowanej polskiej wokalistki występującej pod pseudonimem Shagreen, który łączy w sobie te elmenty, utrzymane w bardzo głębokiej tonacji, z delikatną dozą dekadentyzmu… Przyznam,

Magiczna więź. Czasem zastanawiam się, co jest jednym z głównych czynników, za który cenię wiele zespołów w naszym kraju. Najczęściej jest to determinacja w robieniu swojej roboty i konsekwencja w dążeniu do celu. Owszem, bywają różne sytuacje, że zespół solidarnie podejmuje taką decyzję z pewnych powodów. Jednak moim zdaniem, nie

Maksymalne odhumanizowanie materiału! Jeśli chodzi o anonimizację danych, trzymanie w tajemnicy tożsamości czy jakichkolwiek informacji, pozwalających namierzyć delikwentów, to stwierdzam, że blackowe kapele to potrafią. Order of Omega jest przedsięwzięciem, przy którym nie znajdziemy żadnych bliższych informacji, skąd pochodzi oraz kto tak naprawdę je tworzy. Do zabiegów takich podchodzę z

A2 Wrocław Po półtorej roku posuchy koncertowej w końcu możemy na powrót cieszyć się pierwszymi koncertami i trasami. Ja do aktywności koncertowej wróciłem już latem, jednak ten tekst będzie dotyczył mojej wyjątkowej, jesiennej wyprawy. Wyprawy na trasę „Jesień z Louder Fest” czyli festiwalu którego druga edycja odbyła się w tym

Przygoda prowadząca nas do klasyków cięższego grania. Muzyka Wija łączy inspiracje rockiem i protometalem z lat 70. z ciężarem właściwym późniejszym dekadom, balansując między przeszłością a przyszłością.   Moment odsłuchu to moment wymieszania klasyki w nowoczesnym wydaniu. W zespole brak gitary basowej jest uzupełniany gitarą barytonową, wokal przywołuje skojarzenia z Anją